Kleuren zijn begonnen te spreken
Glinst’rend in groene velden
Alom streelde jij de narcissen zwart
En verbleekte de wind tot grijze nevel
Fluister zachtjes je pijn in
Mijn bloedende oren als hier
De rivier weer neerwaarts stroomt
En mijn naam is verdwenen
Ik snij het papier van de bomen,
Pluk de letters uit jouw mond
Weldra het galmt en zich vormt
Tot poëzie.
Laat wat van je horen