Ik heb een hekel aan het leven,
en het liefste wil ik dood.
jij bent het enigste,
die mij noch hoop kan geven.
weg uit het leven van het zware lood.
met vragende ogen kijk ik je aan,
maar voor de zoveelste keer,
zie jij mij weer niet staan.
brandende pijn van verdriet,
telkens weer opnieuw.
maar jij voelt en ziet het niet.
die pijn en verdriet ga ik
voorgoed verlaten.
en dan zul je zien,
dan krijg je het pas in de gaten.
maar dan is het te laat,
maar tijd voor het hemelse
afscheidskaart!
Laat wat van je horen