Daar zitten ze hand in hand
op dat bankje onder de bomen
Blozende gezichten naar elkaar
gekeerd onder het geelkoper
van het verkleurend bladerdak
Haar spiegelbeeld en dat van
het bos ziet ze in zijn iris. Zij
voelt zijn kracht in haar smalle
vingers, brandend van verlangen
naar hem, hoe hij is, was, zal zijn
Zijn hart gaat wild tekeer als hij
haar ogen ziet, zo vertrouwd, vol
vuur en vaart. Hij voelt hoe haar
zachtheid strijkt langs zijn huid,
haar gloed diep binnendringt
Daar valt een bruin blad in haar
schoot – van een Amerikaanse
Eik. Lachend kijken ze ernaar,
dan naar elkaar, zo verliefd na
meer dan vijfenveertig jaar.
Laat wat van je horen