Haat voor de pijn

Loop met me mee,
door de donkere bossen
van het kwaad.
Daar loopt een meisje
helemaal alleen,
van binnen zit alleen maar haat.
Haat voor de pijn die dit meisje allemaal heeft meegemaakt.
Hoe kan ze dit alles verdragen?
Houdt niemand van mij?
Zal ze zich afvragen.
Pik zwarte tranen Rollen over
haar koude wangen naar benee.
Probeert te vergeten,
probeert het,
maar het lukt niet.
Het spookt door haar heen.
Ik moet er een eind aan maken,
maar dan spreekt God tot haar:
Jij, jij die hier weent,
jij die het leven niet zint.
Ohw, mijn lieve kind.
Je zult gelukkig zijn en alles vergeten, de donkere en de pijn.
Het meisje stond op,
droogde haar tranen
en keerde terug naar huis.