Een opgetogen gezicht

Een opgetogen gezichtje
vergult van groot geheim
in de klassen wordt geknuselt
handjes vol verf en lijm
ik zie de bui al hangen
weer dat groot verdriet
wat te doen met haar werkje
ieder jaar het zelfde lied
voor haar is er geen papa
die haar beschremt en troost
waar ze bij weg kan kruipen
die haar even liefkoost
met zo.n dag als vaderdag
beseft ze steeds meer
ik heb wel een lieve opa
en mischien later een papa
wel een keer.