Vechten als kind

Met een geweer in de hand
niet wetend wat het met je doet
Gedwongen om te vechten
Je kan je der niet bij neer leggen
All dat bloed op je handen
Al die moorden in andere landen
Niemand die je kan vertrouwen
Niemand van wie je kan houden
Gedwongen om te vechten,
Je ouders weg
Wensend, dat dit weg zal gaan
Dat je zelf zal vergaan
een kogel door iemand hart
Hopen, Dat god je zal vergeven
Altijd een geweer aan je gegeven
Met één kogel in de zak
De kogel voor jou als je
het niet meer aan kan
Hopen dat iemand jou dood schiet
Hopen dat je moeder je niet verliet
Hopen dat er een einde
er aan zal komen
Hopen dat je rustig
in je bed kan dromen
Maar het hopen doet niks
Je hebt geen keus
Je zal moeten strijden
Met al die bloed voor je neus
Iemand die je vraagt
‘maak me niet dood’
Vechten voor je leven
Vechten als kind
Hopen dat god je zonden kan vergeven
En dat hij al die mensen hun leven terug kan geven.