Het begint te waaien,
de takken van de bomen gaan heen en weer.
De eerste regendruppel,
valt op de aarde neer.
Langzaam valt ze omlaag,
uiteindelijk spat ze uit elkaar.
Enkele andere regendruppels,
volgen haar.
Mensen kijken angstig,
naar de donkere dreigende lucht.
Snel gaan ze naar binnen,
voor de regen op de vlucht.
Ze sluiten deuren en ramen,
en hopen dat de bui snel over gaat.
Slechts enkele auto’s passeren me nog,
Het is nu rustig op straat.
De lucht wordt steeds donkerder,
de wolken kijken me dreigend aan.
Alsof ze me willen zeggen,
zou jij niet ook eens naar binnen gaan?
Maar ik blijf staan waar ik stond,
buiten, wachtend op wat komen gaat.
De druppels volgen nu oneindig,
en spatten uiteen op de straat.
De mensen voor het raam, kijken me vragend aan
ze vragen zich af waarom dat dat meisje nergens schuilt.
Zij heeft daar een goeie reden voor,
In de regen is er niemand die ziet dat zij huilt….
Laat wat van je horen