Als een woestijn is het bestaan
Vol van schoonheid maar die raakt je niet aan.
Vol van vrienden in overvloed.
Maar eenzaamheid doet niemand goed.
Jouw bestaan is kalm en rustig.
Doe dit en dat en doe niet zo luiig.
Moeheid slaat soms ontzichtbaar aan.
Maar die moeheid zit niet op de maan.
Drukte heeft iedereen.
Waarom ben ik dan zo alleen.
Andere gaan eerst dat is normaal.
Maar mensen voortrekken is een andere taal.
Hoe ik veder moet weet geen man.
Ik weet alleen dat het zo niet verder kan.
Laat wat van je horen