1001 gedichten om te lezen!
’s Ochtends ontsnappen dromen
Via een ventiel ons bewustzijn.
Bij mij komen ze de neus uit
Als bij een briesend wildebeest.
Niet vreemd dus
Dat je afdruipt van mij,
Verkeerde prins op
Een verkeerd paard
Dat steigert voor je ophaalbrug
En mij in de slotgracht dumpt.
Je sluier is mijn zakdoek
Voor krokodillentranen.
Laat mij in je snuiten,
Ontlucht toch mijn droom!
(Nog geen stemmen) Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
Laat wat van je horen