Door haar ben ik lam geslagen.
En even kan ik dan de pijn niet meer verdragen.
De tranen in mijn ogen
willen maar niet drogen.
Ziet ze nou echt niet wat ze doet?
Ik begrijp niet waarom het zo moet.
Maar ik begrijp wel, wil ik door kunnen gaan,
ik nuchter op beide benen moet blijven staan
Dat is me aldoor gelukt,
Want ik ga zelden gebukt.
Niemand die iets aan me ziet.
Ook nu niet, Echt niet!
Het zijn slechts woorden.
Die wel mijn ziel doorboorden.
Ik pak morgen de draad weer op
want ik was op weg naar de top
en daar kom ik ooit
want mij krijgt ze er niet onder, Nooit!
Laat wat van je horen