Pas nu je dood bent,
luister ik écht
Naar wat je zingend te vertellen had
De emotie was het goud in je keel
Jouw “kleine jongen” laat me huilen als een kind
In de herkenbaarheid schuilt jouw kracht
Op jouw cd’s staan mijn verlangens
en ieders verdriet
En telkens als ik “De Vlieger” beluister, krijg ik beresterk kippenvel
Alsof ik het grijs gedraaide kleurrijke lied pas voor het eerst hoor
Alsof mijn moeder ook al is heen gegaan
Pas nu je dood bent,
geloof ik in jou
Soms zijn het de doden die de levenden levend houden…
Laat wat van je horen