Een gebroken gelijmd hart

Jaren geleden is mijn hart gebroken,
in het lijmen heb ik energie gestoken.
Mezelf opgesloten in alle eenzaamheid,
het was een lange,
moeilijke en zware tijd.
Op een dag kwam ik
een andere man tegen,
ik was zo blij en verliefd
en begon weer te leven.
Ik voelde de zon, de warmte,
kon weer stralen,
maar op een dag wilde je
geen liefde meer halen.
Geen tekst of uitleg,
niets meer van je horen,
ik moest je met rust laten
en mocht je niet storen.
Ik zag je niet meer
en voelde me zo alleen,
je veranderde plotseling
in een koude steen.
Waarom doe je ineens
zo afstandelijk en hard,
je breekt op een kille
wijze mijn tere gelijmde hart.
Mijn hart ligt weer in
honderdduizend stukken,
kan ik het nog lijmen of
gaat dat niet meer lukken.
Ik vraag me af,
komt er een nog man in mijn leven,
die ik mijn liefde voor de rest van mijn tijd mag geven.