Er zijn nog dagen van verdriet,
dan gaat ’t niet zo snel.
En niemand die mijn tranen ziet,
maar heus ze zijn er wel.
Er zijn momenten van gemis,
nog elke week teveel.
De leegte die bij mij nog is,
die ik met niemand deel.
Zo’n dag is dan zo ongewoon,
dan voel ik me alleen.
Dan zie ik beiden als persoon,
hun armen om me heen.
Ik weet zij voelen wat ik voel,
ik luister naar muziek.
Dat geeft mij troost een heleboel,
ik word weer energiek.
Laat wat van je horen