De mist die hangt zo laag en dicht,
Het is net het wordt nooit meer licht.
Dat zijn de donkere dagen
in mijn geest,
Dat is al vele jaren zo geweest.
Heb je angst om wat komen
gaat een ongeluk,
Het zij in huis,of op de straat,
je leven is stuk .
Het is eerst nog wel even gissen,
Of men hem echt zal moeten missen,
Toch komen na de droevige tijden,
Ook dagen waarop wij ons dan weer kunnen verblijden.
Dan trekt de mist
in ons leven weer op.
En langzaam maar zeker,
Bereik je samen de top.
Laat wat van je horen