Villabewoners wanen zich hier in Madurodam.
Tuintjes waarin niets groeit.
Volgestouwd met waardevolle troep.
Scooters, brommers en oude maar grote BMW’s op de trottoirs.
Hier geen kunst, alleen kitsch.
Het porselein blinkt uit voor de ramen.
De geur van zuurkool zwerft over de smalle straten.
Veel vrouwen in Wibra-truien.
Ik herken het textiel van Zeeman bij de mannen.
Op de rubuuste salontafels sigaretten en mokken koffie.
Veel gepermanente en geblondeerde koppen.
Grote schakelkettingen over synthetische truien.
Dit is de smaak van de volksbuurtbewoner.
En hoewel ik een andere smaak heb, proef ik hier puurheid.
Meer dan bij de kasten van huizen met tuinen groter dan golfbanen.
Laat wat van je horen