1001 gedichten om te lezen!
Eenzaam,
zit ze op haar stoel,
te staren naar het niets.
Eenzaam,
schijnt de maan
over haar breekbaar gelaat.
Eenzaam,
lach ze,lacht ze van verdriet,
waarom weet ze niet.
Eenzaam,
is de stilte
die niemand horen kan.
(Nog geen stemmen) Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
Laat wat van je horen