Voor mij een groot eenzaam pad
Brandende schepen
Stof wolken en as
Dat is wat ik achterlaat
Ik ben alleen
Zelfs mijn schaduw lijkt zich van mij te vervreemden
Ik ben niet dood
Ik ben noch levend
De hemel wil me niet
De hel lacht naar me
Alleen de herinneringen
lopen naast me
Leeg,
Want nee voor mij hebben
ze geen waarde
Alles wat ik zie
Alles wat ik aanraak
Lijkt te zijn vervloekt
Niets is voor altijd
Maar voor mij
Is alles voor maar heel even
Wie heeft de sleutel
Van mijn ketenen
Wie helpt mij over de rand
De rand van de waarheid
Zal ik zelf moeten lopen
Met de keten om mijn enkel
Die ik mezelf heb omgedaan
Voor mij is er nog zoveel pad
Achter mij is niets
Moet ik blijven
Of verdergaan
Je kunt niet in je
verleden blijven hangen
Ik kan mijn verleden gebruiken
Om mijn toekomst te versterken
Wie leidt me.
Laat wat van je horen