De moeder

Verscholen in het groen,
een camera geklemd in je hand,
je glimmende flits gericht
op een vogel
aan de waterkant.
Uiterlijk zo rustig,
maar van binnen slaat je hart
een balts van verlangen,
om hem op gevoelige plaat te vangen.

Je wacht, met engelengeduld,
op dat volmaakt moment,
dat hij jou in het aura van de zon
zijn schuchtere blik toezendt,
om hem te doen verstarren,
met een flits en zachte zoem
en hem liefdevol te schenken
eeuwige roem.

Even later vlucht hij weer,
naar de boezem der natuur,
maar hij weet niet dat hij straks
bij een knetterend vuur,
met zijn glanzend, kleurig verenpak
jou schenken mag,
de apotheose van de dag.

Zeer slechtSlechtRuim onvoldoendeOnvoldoendeTwijfelachtigVoldoendeRuim voldoendeGoedZeer goedUitstekend (Nog geen stemmen)

Laat wat van je horen

*

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten