De dronkaard

In zijn handen houdt de man een glas
Hij werd al zolang niet vastgehouden
Het bier verraadt hem
Zijn hart op de toonbank
Troebel zijn ogen
Niemand ontsnapt aan zijn monologen
Alweer bestelt hij een laatste pilsje
De eenzaamheid het zwijgen opgelegd
Maar morgen komt de kater
Erger dan de hoofdpijn is de wanhoop
Weer betaalt hij voor het laatste glas
Thuis wacht op hem de volle leegte
Zijn ziel koud, zijn wangen gloeien
Opnieuw bestelt de man een laatste bier
En hij praat maar door
Ook al weet hij dat niemand luistert
Dit is zijn domein
Hier is de hel op haar voordeligst
Nu echt het laatste glaasje
Mottenballen rollen uit zijn mond…