Jij weet niet hoeveel ik om je geef.
En dat zal ik blijven doen
zolang ik leef.
Want als ik eenmaal weet
dat ik van iemand houd.
Blijf ik helaas tot
in ’t oneindige hondstrouw.
Echte vrienden zijn heel schaars
en heel veel waard.
Ik heb er in mijn leven
maar een paar vergaard.
‘k Dacht dat ik er nu
weer één gevonden had.
Maar dat had ik dus
echt niet goed ingeschat.
Denk nu niet dat ik jou
ook maar iets verwijt.
Ik ben blijkbaar mijn beoordelingsvermogen kwijt.
De toekomst had echter v
eel fijner kunnen zijn.
Maar alleen de hondjes
moet blijkbaar voldoende zijn.
Nou vaarwel, dag Piet,
nog even en ’t is klaar.
Dan zien wij elkaar nooit meer,
zo triest maar waar.
’t Doet me meer dan ik je zeggen
kan verdriet.
‘k Zal je zo missen
en dat kan ik eigenlijk niet.
Laat wat van je horen