Bloem in het Duister

Eén gekleurde bloem in het duistere woud
De regen slaat neer, het is er benauwd
Troosteloze eenzaamheid daalt over me neer
De pijn van het verleden, doet zo ontzettend zeer
Ik kijk of ik de bloem bereiken kan
Maar het duister houdt mij er verre van
Ver weggeduwd door een donkere stroom
Het lijkt haast wel een angstige droom
Is er dan niemand die mij kan helpen?
Ik moet nodig het bloeden leren stelpen
Misschien kan ik daarna de bloem wel bereiken
Of zal die me dan nog langer blijven ontwijken?
Vechtend tegen het duister, ben ik de strijd aangegaan
Hallo, mooi bloem! Ik kom eraan!