In de nacht was ik verdwaald
zonder licht en zonder leiden
de waarheid werd vertaald
terwijl ik die juist wou vermijden
m’n schoenen vol met zand
& mn huid kapotgevroren
met m’n zakken in mn hand
m’n verstand totaal verloren
ik strompelde, ik kroop
maar weet ik veel naar waar..
met m’n ziel overhoop
zo ver weg van daar
een einde is er neit gekomen
misschien ooit, op een dag
als mijn waarheid stopt met dromen..
dat mijn hartje weer eens lachen mag
Laat wat van je horen