Niet kunnen slapen is toch een ellende
hoe je het ook went of keert
wat voor positiefs je er ook van wil maken
je ligt te woelen, te piekeren en te gapen.
Uiteindelijk stap je uit bed
beneden weer een kopje thee gezet
en zit je voor de zoveelste nacht
in gedachten te fantaseren en bijelkaar te rapen
hoe het zou zijn als je een nachtje kon slapen.
Want de overgang, er is zoveel over gezegd
heel verschillend, hoe het wordt uitgelegd
het enige wat ik ervan kan zeggen
wat het precies is, is niet eens goed uit te leggen.
Zo ga ik voort, van de ene nacht na de andere
dat is al jaren zo, maar eens zal het veranderen
ondanks alle sores, het werk en al zo niet meer
genietend, want ik ben er weer.
Maar eigenlijk is het heel simpel
iedere vrouw wil een vlag en een wimpel
om haar vrouw zijn weer even te voelen
dat hoort nou eenmaal bij haar wensen en doelen.
Enzo, zit ik maar te rijmen
en woorden aan elkaar te lijmen
net zolang tot het klopt
of het nu poétisch is of heel zot
het is gewoon leuk, het lijkt wel een spel
voor mij geschreven binnen een tel
in een mum van tijd een heel vel
vol met letters van het alfabet
en aan het einde van het couplet
opnieuw een punt neer gezet.
Laat wat van je horen