Krom en gebogen
Sta je voor de deur
Kijkend naar de mensen
Niemand die wat zegt
Oud en versleten zijn je kleren
De gordijnen vuil
De kozijnen rot
Binnen stinkt het
Het is stoffig en vuil
Maar je ziet bijna niets
Dus maakt het niets uit
Je woont nu al jaren alleen
Je kinderen wonen toch dichtbij
Je ziet ze bijna niet
Waarom
Je weet het niet
Je lichaam is oud en versleten
Het harde leven heeft het zo gemaakt
Je zoekt iemand uit het verleden
Maar je bent zo veel vergeten
Je bent de tel kwijt geraakt
Je sluit de deur nu voorgoed
Niemand zal er om treuren
Het is net of je nooit hebt bestaan
Het is een droevig gebeuren
Maar de enige was je niet
Er zijn er zoveel in deze wereld
De vergeten mens
Die oud zijn en versleten
Die niet meer worden meegeteld.
Laat wat van je horen