Als ik in de lucht kijk,
Denk ik aan iemand,
Iemand van wie ik zo veel hield,
Kijk ik in het zand,
Denk ik aan iemand,
iemand die ik niet kwijt wou,
iemand van wie ik zoveel hou.
het ging te snel,
Ik snap het nog steeds niet,
Het ging te snel,
En het doet me nog
steeds veel verdriet.
Waarom moest die
ziekte jou grijpen,
en had die ziekte
jou zo in zijn macht.
Daar zat ik machteloos,
zonder kracht.
kon ik de tijd maar terugdraaien,
en nog even bij jou zijn,
van jou anwezigheid genieten,
Ja, dat lijkt me fijn.
De lach op jouw gezicht,
daarvoor schrijf ik dit gedicht.
Als ik in de lucht kijk,
Dan denk ik aan die lach,
Ik kijk niet meer in het zand,
Dan krijg ik weer verdriet,
En dat wil ik niet.
Ik zie alleen nog
maar die lieve lach.
Laat wat van je horen