Ze heeft zijn kamer zo gelaten,
zoals hij ze verliet.
Hij is nooit meer thuis gekomen,
een gezin verscheurd door verdriet.
Ze konden het allemaal
niet begrijpen,
zoon en broer zomaar dood.
’t leven van hen gaat gewoon door,
maar hun verdriet is levensgroot…
Ook al je vrienden
hier gaan je missen,
ook al kijk je nu met
rust op hun neer.
je bent nu op een goede plaats en
daar zullen ze ook aan
denken keer op keer…
De pijn ja die slijt…
maar het gemis blijft!
Dat raken we niet kwijt…
We zullen altijd aan hem denken…
Nicky in zijn goede tijd.
Er blijven tranen omdat
iemand het begrijpt,
tranen van verdriet.
Neen, Nicky hier vergeten
doen ze jou niet!!
Laat wat van je horen