Lang had ik niets meer van je vernomen
nachten lang heb ik al liggen woelen
Tot dat je weer eens opdook in een van mijn dromen
en het idee had dat ik je kon voelen
je praatte tegen mij en raakte mij aan
wat voelde als een satijnen rust
en zelfs in een droom liet jij mij in de waan
dat ik al ooit met je had gekust
totdat ik weer wakkeer werd met een klap
en zwetend voor mij uit staarde
wist ik toch: het is geen grap
dat het een droomis met veel waarde.
Laat wat van je horen