Steeds meer vloed je water mijn kust,
Het neemt me al men licht,
het verblind me.
Het duwt me, en drukt me neer.
Het maakt me nat en troebel.
Stilaan los ik in je op, tot ik vervaag in je wijde oceaan.
Waar ik in jou verder leven zal,
Waar ik in jou zal bestaan.
Laat wat van je horen