In mijn donkere tijden.
Hoorde een engel mijn gebed.
Ik sprak tot hem en hij.
Hij luisterde oprecht.
Na zoveel donkere jaren.
Zou ik nu willen vinden het geluk.
Zoveel nare herinneringen.
Die ik nooit vergeten zal.
Hoe graag ik dat ook willen zou.
Ik heb lang verdriet gekend.
Maar ook woede en ook angst.
Nu is de tijd gekomen
om ervan te leren.
Ik moet het onder ogen komen.
Het een plaatsje geven in mijn hart.
De engel sprak tot mij.
En gaf mij mooie woorden.
Geef het nare snel een plaatsje.
Snel een plaatsje in je hart.
Zorg dat je het niet vergeet.
Zorg dat je het vergeeft.
Vergeet tenslotte niet.
Jij hebt ervan geleerd.
De engel ging en liet toen achter.
Een symbool alleen voor mij.
Een ster met al mijn woede en gevoel.
Een ster die mij zal helpen.
Helpen naar mijn doel.
Ik ben eraan gaan werken.
Alleen en zonder hulp.
Het einde nog niet in zicht.
Ooit zal dat eind er komen.
Een mooie toekomst ook voor mij.
En dan kan ik pas zeggen.
Aan het einde was het licht.
Laat wat van je horen