Gelukkig zijn we niet alleen

Hellemaal in je eentje, je voelt je rot.
Niemand om je heen, het maakt je kapot.
In je dromen, zowel nacht, als dag, ben je nog steeds alleen.
Geen levend wezen, niets om van te houden, zelfs geen steen.

Zoekend naar contact, zoekend naar een band.
Wat vind je uiteindelijk? Helemaal niemand.
Maar opgeven! Opgeven dat doen we niet.
Alleen maar leegte, alleen maar verdriet.

Niemand om mee te praten, niemand om naar te luisteren.
Alleen zijn, zal ons hele hart verduisteren.
We voelen ons gegriefd, we voelen ons verlaten.
Maar we zijn alleen, we kunnen niemand haten.

Zijn er dan voordelen, van alleen zijn.
Of doet het werkelijk, alleen maar pijn
Gevangen in je eigen lichaam, wie houdt ons vast.
Alleen zijn, niet meer dan een zware last

Maar wees gerust, we zijn samen
Niet één, maar zes miljard lichamen.
Dit is dus slechts een fenomeen.
Gelukkig, ja gelukkig zijn we niet alleen.