Zoals het hoort

De pijn maakt me stuk
ik loop rond, alleen
ik zie een roos, ik pluk
niemand om me heen

De rozenblaadjes vormen een spoor
niets kan me nu nog stoppen
ik loop verder door
kom met mijn gevoelens op de proppen

Ik zie de zon ondergaan
voel de wind door mijn haren
over mijn wang loopt een traan
ik probeer hem te bewaren
maar ik loop leeg
ik zie de wereld als een waas
en ik, ik beweeg
vanbinnen, ik raas

Één woord zal de oplossing geven
me verlossen van deze pijn
zonder verdriet leven
ik zal alleen zijn
zoals altijd
het word zwart voor mijn ogen
langzaam raak ik mezelf kwijt
ik heb voor de laatste keer bewogen

Dan, ik stort neer
een rode plas bloed,
ik er middenin
het is gebeurd,
alweer
ik win.
mijn laatste woord
op mijn laatste tel
dit is zoals het hoort.
Vaarwel.