Ik zit te denken waarom ik en niet jij,
waarom wij niet allebei,
zo in mijn leven verschenen,
en zo ook weer verdwenen,
iets dat voor anderen gewoon is,
dat is voor mij een gemis,
nooit zal ik meemaken hoet het zou zijn,
alleen ik ervaar de pijn,
die ik voel, omdat ik een soort liefde niet heb gehad,
maar ouderliefde is wat ik wel bezat,
nooit het woordje opa of oma zeggen,
en altijd moeten uitleggen,
dat ik ze nooit heb gekend,
nooit zo verwend,
als een kleindochter, met alle liefde en trots,
die ik nooit heb kunnen krijgen.
Laat wat van je horen