Mijn ogen rood van het huilen,
Mijn wangen nat van de tranen,
Mijn lippen gescheurd van de brede lach,
Zij zijn het waard,
Opstaan elke dag.
Onze harten identiek,
Als het mijne gebroken wordt,
Dan scheuren de andere uiteen.
Als het mijne treurt,
Dan huilen de andere meteen.
Onze vriendschap gedragen door zes zuilen,
Wanneer er één breekt,
Dan herstellen de anderen haar.
Wanneer de last te zwaar wordt,
Dan helpen de anderen daar.
Mijn handen altijd tastend,
Naar mijn zijden link en rechts,
Paniek wanneer zwaartekracht mijn hand vallen doet,
En veiligheid,
Als m’n hand een andere ontmoet.
Mijn ogen vochtig van de tranen,
Mijn oren gekleurd van opwinding,
Mijn kaken zeer van de brede lach,
Zij zijn het waard,
Opstaan elke dag..
Laat wat van je horen