Vreugde, vriendschap, vrijheid

Lange duistere nachten vormen het kleurige doch kille bestaan,
opgelicht door momenten in het schijnsel van een volle maan,
momenten van vreugde, vriendschap, vrijheid, beperkt door tijd,
maar altijd leveren de onheilspellende wolken hun oneerlijke strijd.

Een strijd om die laatste fletse kleuren in het diffuus licht van de nacht,
hunkerend naar de lente met in haar eerste zonnestralen een overweldigende kleurenpracht,
kleuren van vreugde, vriendschap, vrijheid, versterkt door de warmte van de zon,
een weide vol geurige bloemen, vrolijk dartelende vlinders zoals het paradijs begon.

Het paradijs en haar liefde tussen twee mensen een maatschappelijk ideaal,
voor velen tegenwoordig slechts een droom, niet meer dan een ongeloofwaardig verhaal,
een verhaal van vreugde, vriendschap, vrijheid, onbeperkt door altruïsme en god,
tijden en mensen zijn veranderd, het maximum is het streven, het minimum vaak het lot.

Het lot in een metropool vol eenzame en liefdeloze mensen, eenzaam en liefdeloos te zijn,
op zoek naar alles wat dit bestaan kan verbloemen met als resultaat slechts schone schijn,
schijn van vreugde, vriendschap, vrijheid, versterkt door geldelijke en geestelijke armoede alom,
een wereld vol oppervlakkige vriendschappen en romances ter bevrediging van fysieke lusten waarom?

Waarom de angst niet geaccepteerd te worden middels authenticiteit, het leven gedegradeerd tot een klucht,
zoekend naar de mooie aspecten van het leven, verandert de speurtocht in een vlucht,
vlucht van vreugde, vriendschap, vrijheid, beperkt door de waardering van een ander persoon,
zo leidt alle moeite, alle tijd en de speurtocht naar geluk en liefde tot onderwerp van hoon.

Hoon om de absurditeit waartoe dit bestaan inmiddels heeft geleid,
een schijnleven zonder oprechtheid, een waar gezicht, een klok zonder tijd,
tijd voor vreugde, vriendschap, vrijheid, onbeperkt door oneindige gelukzaligheid,
lange dagen met heldere blauwe hemels, een stralende zon ontdaan van enige strijd.