Witte Pluizige kleine wolken
Zweven aan de lucht voorbij
Tot ze veranderen in draiende kolken
En zich komen wreken bij mij
Ze doen me pijn
Ze zijn gemeen
Ze maken me klein
Ik kan nergens heen
Ik weet niet wat ik moet
Ik kan niks doen
Ik krijg het nooit meer goed
Ze worden nooit meer zo als toen
Ik moet ze vergeten
En ze verder laten gaan
En laten weten
Dat ik opzoek naar lieve wolkjes ben gegaan
Lieve wolkjes zijn er veel
Maar wolkjes die altijd wolkjes blijven
Wolkjes met wie ik mijn leven deel
Die zijn er niet zoveel.
Laat wat van je horen