Zicht op pas gevallen
winters wit. De sneeuw wist,
met een zachtmoedige verrukking
iedere traan.
De dood is even niet meer,
noch enig gevoel van rouw en pijn,
noch ’s werelds geschreeuw
dat anders ’t mededogen breekt.
Stilte…
kan zo bevrijdend zijn!
Laat wat van je horen