Ik vloog naar je toe
je omarmde mijn letters
later mijn woorden
nog later mijn zinnen
de storm van nu
laat mij liefde breien
tot een lange kus
de steken niet gevallen
dus één geheel
de takken
gaan rechts en averechts
ze kluwen zich vast
roze, blauw, wit en groen
heerlijk om te doen
met een windkracht acht
nog meer liefde gebracht
eindelijk gevonden
nog meer verbonden
RUST is het mooiste woord
zelden zo iets goeds gehoord
de wind wakkert liefde aan
wetend waarvoor wij bestaan
plotseling is het windstil
mijn hand leg ik in jouw hand
zie steeds meer het verband
waarom ik bij jou ben geland
letters en hartjes breien
in een patroon
o, ik hou zo van jou
liggend naast de wind
de storm die uiteindelijk
de liefde vindt.
Laat wat van je horen