Wesp

Een wespje zoemt vrolijk op en neer…
Even later land hij bij een meneer op zijn peer
De menier schiet hem weg met zijn pink
ik vlieg door de lucht, ah pijn, ‘kom op’ zeg ik tegen mijzelf, ‘even flink’.
Zal ik hem prikken?
Zal ik het doen?
Nee hij is gevaarlijk
Straks krijg ik ook nog een tik van zijn schoen
Het wespje zoemt verder…
Vaardig en zacht
Aha dat meisje
Die had mij vast niet verwacht
Met mijn vleugeltjes rank en snel
Schiet ik in haar richting,
maar ah, net te snel
Het kleine ding gild hevig terwijl ze verschoot
‘Mam, een wesp! gooi hem even dood!’
Oeps ik moet uitkijken voor dat kind
Mischien is er iemand anders die mij bemind
Ah kijk dat is lekker een suikerpot
Zouden die mensen wat aantrekken van mijn wespenlot?
Met dat ik er in zit gebeurt het al
De deksel gaat erop en ik zit in de val
Even is het leuk want ik kan snoepen wat ik wil
Maar dan wil ik eruit
Dus geef een wespengil
De mensen lachen en zeggen vlot
‘Kijk uit niet open, want er zit een wesp in de pot’.
Maar ik daar binnen in die pot, voel me ellenidig opgesloten en rot.
Als aan het eind van de dag iemand de pot open doet.
Ga ik niet prikken
Want dat voelt mijn bevrijder toch te goed!
Het is bijna donker,
maar ik zoem nog voort…
Weg van hier!
Gauw naar mijn veilig wespenoort…