Bij moeder
houden wind en regen
beurtelings hun wake
’t glas in de ramen
van haar kamer op ’t westen
De rode pannen buiten
op de oude daken
Worden als op
een xylofoon bespeeld
Ten langen leste
kwam de dood
en blies z’n fluiten
voorgoed hield ze ‘r adem in.
Laat wat van je horen