Een zeur

Een stomme fout.
daar mee verlies je vertrouwen.
wat zinnen,wat woorden.
ik doe alles fout.
nu verloor ik vertrouwen.
van die mij op heeft gebouwt.
ik durf niks meer te zeggen.
doe steeds alles verkeert.
de kunst van zekerheid heb ik verleerd.
als ik mijn mond open.
begint het gedoe en wat ik bedoel doet er niet toe.
ik werd steeds vernederd vergruist.
en verstoten.
ik weet hoe het voelt ik voelde me klote.
en zonder bedoeling.
stoot ik iedereen af.
de te dicht bij mij komt mijn persoonlijke straf.
ik durf niet te geloven dat in mijn bestaan.
er iemand zelfs eentje van mij is gaan houden.
nee alleen is mijn naam.
mijn vader mijn moeder mijn vent en zo meer vertrapte mijn ziel en daar bij nog meer.
toen kwam jij in mijn leven jij gaf het weer kleur.
maar ik kon het wel weten daar begon het gezeur.
door mijn domme woorde door mij grote mond.
verloor ik je vertrouwen.
nu voel ik me weer eenzaam nu weer zonder kleur maar ach kon het weten ik ben een zeur.