Ik voel me eenzaam en alleen.
Je liet me afgaan voor heel de klas.
Waarom deed je zo gemeen.
Een briefje in mijn tas.
Ik voel me rot door jou.
Door jou ben ik nu anders.
Nu sta ik in de kou.
Nee je hoeft me niet komen halen.
Of heel erg te balen.
Je moet me gewoon laten.
Het is dat we niet naast elkaar zaten.
Laat me gewoon met rust en leid je eigen leven.
Je hoeft me nu geen beter gevoel meer te geven.
Nu is het te laat te laat om iets te doen.
Nu kreeg ik van een andere jongen een zoen.
Je hebt het zelf verknalt omdat je met hebt bedrogen.
Zo’n grapje zou niet mogen.
Dit is mijn leven en niet die van jou.
Het is dat ik je vertrouw.
Wat je ook doet ik vind je nog leuk en lief.
Jij bent gewoon letterlijk een hartendief.
Maar nu moet je me laten helemaal alleen.
Nu doet iedereen al gemeen.
Alleen door jou die zogenaamde lieve jou.
Laat me met rust of ik nu nog van je houden zou.
Vaarwel je krijgt me nooit meer terug.
Je bent voor mij een waardeloze mug.
Laat wat van je horen