Ik zie de school al komen
Het zware gevoel in mijn maag
Het blijft zich maar ophopen
Mijn voeten zetten me een voor een
Steeds verder de school binnen
Ik kan nergens meer heen
De les gaat zo beginnen
Elke morgen moet ik weer opstaan
Het begon allemaal met plagen,
Van die kleine dingen,
Maar het ging voort pijn doen
Zij konden er om lachen.
Maar ik niet meer.
Ik hield me stil,
Deed er niks aan,
Van binnen voelde ik me rot,
Maar ik liet hun doorgaan.
Waarom,
Omdat ik dacht,
Dat het aan mij lag.
Ik zit er mee,
Maar niemand wil me helpen.
Omdat ik bang ben om mij naam te zeggen.
en dan uitgelachen te worden.
en aantehoren dat ik het vezin.
en het overdrijf.
Laat wat van je horen