Achter de spinnewebben
Op de zolder van m’n geheugen
Stop ik ’t weg
Verpakt in een leugen
Schijnbaar uitgerangeerd
Op een zijspoor van het leven
Wacht ’t op een sein
Weer te worden aangedreven
Als een hongerige rat
Knagend aan de rand van mijn bewustzijn
Volgt ’t me zwijgend
Ontbloot ’t gestaag mijn verstopte pijn
Hoe beducht ik ook vlucht, of hoe zeer ik negeer
Er valt niet aan te ontkomen,
Daar komt ’t toch op neer
In welke vorm ’t uiteindelijk ook toeslaat
M’n verleden haalt me in
–
Vroeg of laat
Laat wat van je horen