Hier een gedicht voor jou,
Omdat ik heel veel van je hou.
Het begon vorige week Dinsdag.
Je had al een tijd last van je been,
En dat bleef er niet bij één
Totdat het zo erg werd,
” Ik bel de dokter” had je gezegd.
Zo gezegt zo gedaan,
Dit kon zo niet doorgaan.
Uiteindelijk werd het het ziekenhuis,
Ik dacht dit is niet pluis.
Eerst was het één nachtje blijven,
Ik dacht nu gaan we het krijgen.
Bijna één week later,
Kreeg ik te horen dat het slechter met je ging.
Dat je nieren en darmen
het werk niet Meer deden,
Dat was de reden.
Dinsdag avond werden we gebeld,
En werd er ons verteld.
Dat we beter afscheid konden gaan nemen,
Woensdag gebeurde het dan,
Dat je het niet meer aankon.
Maar oma je moet één ding onthouden,
Je blijft altijd een plek in ons hart houden.
Laat wat van je horen