Een man van weinig woorden en heel veel daden…
Een man die als je als je aan de rand van de afgrond stond je hand pakte, niets zei,
je omarmde en meenam naar een veilige plek..
Als hij sprak , waren het wijze ,grappige of ondersteunende woorden.
Mijn schoonvader stelde vragen voor hij oordeelde..
Mijn schoonvader heeft ons te vroeg verlaten..
Mijn schoonvader heeft geknokt tot het dappere einde,
maar er waren geen reddingslijnen
Mijn schoon familie sloegen de handen ineen en in een kring vroegen zij om kracht, dezelfde kracht die pa altijd al die tijd zelf getoond had, zolang hij knokt, knokken wij…hoorde je vaak.
Nu zijn wij allemaal KO, we hebben alleen elkaar nog en met elkaar zullen we het moeten roeien.
In zijn geest zullen wij verder moeten gaan, eenvoudig zal dit niet zijn.
Mijn schoonvader,
ik had niet beter kunnen treffen..
Pa, bedankt voor alles!
Laat wat van je horen