Mijn vriend vaarwel

Ik kende je nog maar amper
Zo een goeie zeven maand.
Dervorr kende ik je van ziens en van horen.
Ik vond je grappig ,je leek me een toffe persoon.
Je zat in mijn klas,
je was mijn tofste buurman ooit!De vakantie was net begonnen,
ik zat op msn ,te praten met vrienden,
vrienden die jij ook kende…
Tot één iemand het me vertelde…
Ik wilde het niet geloven!
Jij,zelfmoord…
Onmogelijk!Dit moet een grap zijn,
alstublief ,laat het een grap zijn…
Ik belde naar mensen om het zeker te weten..
Mijn hart brak in stukken…
Jij de grapjas ,de vrolijke kerel van de klas!
Was er opeens niet meer,
gaf het leven,
op weg naar iets beters
Dat is wat ze me zeiden…
Waarom…
Die vraag die na deze drie moeilijke jaren nog steds in mijn hoofd spookt.
Ik ben niet de enige,
al je vrienden die je hebt achtergelaten…
Ik mis je maat,
na al die tijd nog héél veel!
Ik vergeet je nooit!
Er is geen enkele dag die voorbij gaat zonder dat ik aan je gedacht heb…
Het doet me misschien pijn ,
het doet me soms ook lachen.
Die momenten die me deden lachen,
zo fijne gedachte!
Meer dan goud waard!
Ik zie je graag…
Mijn Vriend,
Vaarwel…
Misschien zie ik je terug,
hoog achter
die mooie regenboog…