Vooroordeel

Laatst liep ik samen met mijn hond
het was slecht weer, het goot!
Ons daag’lijks rondje Lindenlaan
de ganzen bedelden om brood.

Daar liep mij iemand tegemoet
een knul waarvan ik dacht
Die zou ik niet graag tegenkomen
als ’t avond is, of nacht!

Een gothic, helemaal in ’t zwart
u kent ze vast en zeker wel.
Zelfs de ogen waren zwart omlijnd
in ieder oor een grote bel.

Hij stopte, sprak mij vriend’lijk aan
aaide de hond over de kop
Maakte een praatje over het weer
zei toen: ik houd u niet langer op
Ik ga weer door, moet naar de trein
Een fijne dag nog samen!
Hij beende weg, ik keek hem na
en stond mij diep te schamen!

Want toen ik hem net aan zag komen
had ik mijn oordeel al geveld.
Hij heeft me duid’lijk laten voelen
Het is niet de buitenkant die telt.
Hij is een voorbeeld
voor veel jong’ren
Want het respect is
tegenwoordig vaak ver zoek!
Gelukkig staat bij deze gozer
U en mevrouw nog wel in ’t woordenboek!