Voel me eenzaam

Slapeloze nachten.
Lange saaie dagen.
Geen mens dat op mij wachten.
Begint aan mij te knagen.

De stilte om mij heen.
Geen Vriend om mee te praten.
Het is daarom dat ik ween.
Voel me eenzaam en verlaten.

Steeds weer die brok in mijn keel.
Denkend wat mij is aangedaan.
Oh mijn god wist ik veel.
Dat ik ooit alleen kwam te staan.

Aan de liefde heb ik geroken.
Dit voelde goed en fijn.
Toch heeft dit mij gebroken.
Bezorgde mij verdriet en pijn.

Hoef het niemand uit te leggen.
Hoe te leven met verdriet en pijn.
Kan alleen nu nog maar zeggen.
Het is verschrikkelijk
om eenzaam te zijn.