Met onze tranen in de ogen.
Moesten we jullie verlaten.
We gingen met zijn zevenen.
We gingen terug met zijn vijven.
Met emoties in ons hart gingen we weg.
Die emoties konden ze in de auto niet meer uiten.
En alleen maar kijken, kijken naar buiten.
Verder helemaal niets en van binnen heel hard huilen.
Om dat gemis, gemis voor jullie.
En op die dag merk je pas echt hoeveel.
Mensen van mensen kunnen houden.
Dan weet je pas echt wat missen is.
En nu alleen maar wachten… en wachten
Op iets wat te ver weg is…
Te ver weg van hier vandaan
Waren jullie maar hier en niet daar..
Laat wat van je horen