Vader en dementie

Geschreven door: Sietse Jonker - Onderwerp: Verdriet gedichten

Eenzaam zittend en niet meer wetend wie hij is of was.
Groot en sterk en trots,
was ook ooit hij.
Gescheiden van het heden
door gelaagd glas.
Gevangen in het verleden
en komt nooit weer vrij.
Ver in zijn gedachten verzonken
kijkt hij mij aan.
Gaat langzaam sjokkend op
voor hem onbekende weg.
Zijn lot is bekend,
maar zal het moeten ondergaan.
Niet meer reagerend op woorden
die ik nog zeg.
Wachtend op het moment
dat de tijd voorgoed zal stilstaan.